Prensim denizyıldızım.
Sen söylemedin hiç nasıl bir dünya istediğini.
Belki de bunu hiç söylemeyeceksin.
Oysa hayallerin gerçeklerinden çok oldu her zaman.
Sahnelere çıkmak istedim. Sanatçı olmak istedin, şık olmak istedin.
Alkışlanmak istedin hep.
Ama hiç söylemedin nasıl bir dünya istediğini.
Belki de beceremedim sormayı.
Belki de korktum sormaya.
Kolay geldi senin yerine bir dünya hayal etmek beklide.
Neden se neden... Ben istedim senin için güzel bir dünyayı.
Katılabildiğin 23 Nisan lar istedim,
Kürsüde şiir okumanı istedim.
Biliyorum ne kadar çok istediğini andımızı söyletmeyi,
Bunu çok güzel başarabileceğine öğretmenlerde inansın istedim.
29 Ekim de seninle daha anlamlı olacak fener alayları istedim.
Atam bayramları tüm çocuklara hediye etmedi mi?.
Senin hediyeni kimse elinden almasın istedim.
Seninde bir şansı hak ettiğine,
Seninde başarabileceğine inanacak öğretmenler istedim.
Çocukların hatta öğretmenlerin yarışmadığı,
Gerçektende eğitim için var olan okullar istedim.
Yeteneklerini görecek gözler, sana da bir şans verecek yürekler istedim.
Kapıya gelip seni oyuna çağıran arkadaşlar istedim.
Oyunu bırakıp yemek yemeye zaman ayırmamak için ekmek arası alıp koştuğun bahçeler istedim.
Sende yaramazlıklarını saklamak için yalanlar söyle istedim.
Beni kötü sanma sıradan ol istedim.
Ben olmadan gideceğin parklar istedim.
Çocuklarına hoşgörüyü, sevgiyi öğreten ebeveynler istedim.
Tüm denizyıldızı yakınları ve hatta yürekli tüm insanlar kenetlensin istedim.
Size sizin kadar saf, sizin kadar temiz bir dünya kuralım istedim.
Nasıl olursan ol mutlu ol istedim. Mutlu olacağın bir dünya istedim…
Henüz başaramadım meleğim ama sanma ki vazgeçtim.
Son nefesime kadar çalışacağım meleğim
Ve bir gün mutlaka başaracağım
Birlikte başaracağız bu umut dünyasını kurmayı…
Ve inanıyorum ki insanlar bir gün anlayacak sizin dünyada oluş nedeninizi.
Tanrının iyiliği, dürüstlüğü, saflığı, arınmışlığı,
Ve koşulsuz sevgiyi bize öğretmek için,
Sizi bize tüm dünyaya armağan ettiğini anlasın tüm insanlar istedim.
HÜLYA B. KAPTANOĞLU |